Kunst in de stilteruimte van de Johanneskerk
In 2012 heb ik in de voormalige Johanneskerk aan de Barrierweg, samen met de commissie van de Stilteruimte, de stiltehoek mogen realiseren. Een bijzondere opdracht, waarover je hieronder meer informatie vindt.
Dit is de achtergrondinformatie over de totstandkoming van het kunstwerk uit een interview:
De vraag, om jullie gedachtegoed vorm te geven in kunst, raakte me en inspireerde me. De vraag van een gemeente, die letterlijk een plek wil creëren voor de heelheid van het leven. De Alfa en de Omega. Een plek waar de geborenen bij naam worden genoemd en een plek waar mensen, die zijn overleden bijgeschreven worden. De namen van zielen, die zo geborgen blijven in het Licht en de herinnering van de gemeente.
Tijdens de mooie gesprekken, die gevoerd zijn, ging al gauw jullie wens uit naar de bruine albasten engel, die in mijn atelier hing. Deze engel bleek zich daar voor te bereiden op de bijzondere taak, die zij in de stilteruimte van de Johanneskerk zou gaan vervullen. In het centrum van de stilteplek, verbonden met de aarde door de ruwe sokkel, eveneens bruine albasten steen, is zij de boodschapper van onze diepste stilte en verbondenheid met Al-wat-is.
Het proces naar het geheel van dit kunstwerk, begon met het kleine lichtje met een rode en violette vlam. De kleuren van de kerk, maar ook het begin en het einde van het kleurenspectrum en daarmee de heelheid, de alfa en omega, verbonden met het Licht.
Van daaruit is de glas-in-lood-cirkel geboren. In het hart van de stilteplek hangt van glas-in-lood het violette vuur. Het violette vuur is een spiritueel licht met een hoge frequentie. Dit licht zuivert en komt van de opgevaren meester Saint Germain. Maar nog belangrijker is, wat je er zelf bij ervaart.
Daarboven hangen twee vleugels, die het geboren worden en overlijden verbinden. Tevens als een soort bescherming, maar ook als ontferming over de namen op tafel.
In de linkervleugel is een soort foetus te zien, “het begin van nieuw leven”. Hierin is het hele kleurenspectrum meegenomen, als teken dat het over alles gaat. De rechtervleugel geeft een abstracte “mens in overgave” weer, ook in het gehele kleurenspectrum. Van ons allen wordt gevraagd om ons bij het sterven, over te geven aan het Grote Vertrouwen.
Beide boeken worden verlicht door een licht, wat gedragen kan worden.
Het linker licht gaat weer over “het begin van nieuw leven”, waarin het Licht weerschijnt op de namen van de pasgeborenen. De andere zijden van de lamp zijn rood, oranje en geel. Dit zijn de kleuren van de onderste chakra’s (energiecentra in ons lichaam), het meer aardse stuk.
In de weerschijn van het rechter licht worden de namen van mensen aan het Onnoembare, het Goddelijke opgedragen. De andere zijden van de lamp zijn groen, blauw en violet. Dit zijn de kleuren van de bovenste chakra’s, het meer geestelijke stuk.
Het geheel van het kunstwerk laat een soort engelenfiguur zien, waarin een horizontale en verticale verbinding is. Het beeld van bruine albast op tafel, dat de verbinding maakt met de cirkel, de vleugels die de horizontale verbinding maken. De essentiële verbindingen met de geestelijke wereld en met elkaar hier op aarde.
In 2017 is de Johanneskerk verhuisd naar de Mercuriuslaan in Eindhoven waar we een nieuwe stiltehoek hebben gecreëerd. Het werk hangt er prachtig bij en vormt een bijzondere aanvulling in de mooie gerenoveerde kerk.
Ik wens de stilteruimte toe, dat het als een bijzondere verbindende plek ervaren mag worden. Een plek die uitnodigt tot stilte en meditatie en die in de ruimte van de kerk een bijzonder stiltebewustzijn reflecteert. In mijn beleving zegt het iets bijzonders over een gemeente om op deze wijze oog te hebben voor de essentie van het Licht. Vanuit de stilte openbaart zich het Licht, vanuit het Licht openbaart zich de stilte!
Dat ik dit kunstwerk via mijn geïnspireerde handen tot uitdrukking mocht brengen, vervult mij met grote dankbaarheid en voelt voor mij als een eer. Heel veel dank voor de mooie ontmoetingen met de werkgroep en het grote wederzijds gevoelde vertrouwen. Ook veel dank aan de gemeenteleden van de Johanneskerk voor hun bijdrage.
In Liefde en Licht, Carla van Olst